عبودیت تنها از برکت نام حسین علیهالسلام زنده است. سالکان نیازمند نورند و حسین (ع)
مصباح هدایت است. چراغ روشنی که خداوند در طریق دشوار بندگی افروخته است تا
عاشقان در آن نظر کنند و جان خویش را از فروغ او بیافروزند. عاشقان غرقهی
دریای عشقند و حسین علیهالسلام کشتی نجات است. آن که در کشتی
نجات نشسته است، از موجهای هایل دریای عاشقی بیم ندارد
و این است که:
«انالحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة».